Wpływ geometrii dziedziny na tworzenie się osobliwości w równaniu Fujity

W latach 80-tych w serii trzech głębokich prac Yoshikazu Giga i Robert V.  Kohn precyzyjnie opisali proces tworzenia się osobliwości w kanonicznym modelu półliniowym tzw. równaniu Fujity. Rozwinięta przez nich metodyka skutecznie radzi sobie zarówno z dziedzinami nieograniczonymi jak i ograniczonymi pod warunkiem, że dziedzina jest gwiaździsta względem punktu wybuchu. Czy to założenie ma charakter czysto techniczny? Czy może lokalne własności osobliwości są wrażliwe na zakrzywienia odległych fragmentów brzegu dziedziny? Pytanie to okazało się być bardziej złożone i ciekawe niż można by przypuszczać. W swoim wystąpieniu przybliżę co wiemy i postaram się odpowiedzieć na pytanie dlaczego tak mało.