Dopuszczalne, a nawet wskazane, są dyskusje z innymi studentami na temat zadania, a nawet wspólne opracowywanie algorytmu rozwiązania - lecz ostateczną implementację, testowanie i dokumentację programu należy wykonać samodzielnie.
Wykonanie zadań wiąże się m.in. z opanowaniem programowania operacji zapisu i odczytu plików tekstowych (a także operacji na stringach) w języku C. W razie kłopotów ze zrozumieniem stosownego rozdziału w K&R służę konsultacjami.
Z przedstawionych do wyboru zadań, należy wybrać jedno. Tytuł wybranego zadania należy przesłać do zatwierdzenia na adres email piotr.krzyzanowski@mimuw.edu.pl do 12. kwietnia.
Wybór zadania jest ostateczny, nie będzie można go później zmienić na inne, ani zamienić się z inną osobą - dlatego w razie wątpliwości warto wcześniej skonsultować treść zadania z prowadzącym ćwiczenia.
Po zatwierdzeniu wyboru zadania, warto sporządzić na własny użytek (nie będzie oceniany ani sprawdzany!) projekt programu, aby potem móc w usystematyzowany sposób prowadzić implementację. Projekt programu jest dla zadania tym, czym konspekt dla wypracowania z języka polskiego: to plan pracy i zarys metod wykonania jej. Projekt programu powinien zawierać:
Następnie należy przystąpić do realizacji zadania. W trakcie pisania programu dobrze jest go dokumentować, zamieszczając w nim (dla siebie) krótkie i treściwe komentarze przy kolejnych porcjach kodu. Gdy w trakcie implementacji zajdzie uzasadniona potrzeba odejścia od swojego pierwotnego projektu, należy to dobrze przemyśleć i ewentualnie przekonstruować projekt. W takiej chwili, porzucenie projektu i zdanie się na wielką improwizację (aby zobaczyć "co wyjdzie") jest, moim zdaniem, mało roztropne. Po opracowaniu, uruchomieniu i przetestowaniu programu, należy rozbudować dokumentujące go komentarze tak, by kod źródłowy był czytelny dla sprawdzającego. Należy pamiętać, by każdy plik kodu źródłowego miał na początku krótki komentarz dotyczący: streszczenia zawartości pliku, jego autora i daty ostatniej modyfikacji. Konieczne jest także krótkie objaśnienie zasad działania najważniejszych funkcji.
Konstruowany program powinien mieć budowę modułową, tzn. składać się z kilku dobrze przemyślanych funkcji, realizujących logicznie wyodrębione części algorytmu rozwiązania zadania.
Ocenie będzie podlegać program wraz z dokumentacją w kodzie źródłowym, na którą składają się co najmniej trzy pliki:
Makefile dla skompilowania całości
W/w składniki rozwiązania należy przesłać (w jednym mailu, ale każdy plik jako osobny załącznik) do dnia 25.05.09. na adres piotr.krzyzanowski@mimuw.edu.pl. Każdy rozpoczęty dzień opóźnienia obniża ocenę o 5 punktów.
Oceniane będą: wartość merytoryczna, artystyczna i estetyczna przedstawionego rozwiązania. Maksymalnie można uzyskać 10 punktów. Program, który nie daje się uruchomić na Linuxie na students.mimuw.edu.pl (tzn. w LABie), będzie automatycznie oceniony na 0 punktów. Elementem oceny może być także rozmowa na temat programu i jego uruchomienie "na żywo" w LABie.
Jeśli na przykład plik litwa.txt zawiera następujący tekst:
Litwo! LiTWo ty moja! Ty jestes jak zdrowie. Ile cie trzeba cenic, ten tylko sie dowie, Kto cie stracil. Dzis pieknosc twa w calej ozdobie
to wywołanie programu na tym pliku
program litwa.txt
dawałoby efekt
calej 3 cenic 2 cie 2, 3 dowie 2 dzis 3 ...itd... litwo 1 moja 1 ...itd...
Program ma działać na dużych tekstach. Zadaniem łatwym jest implementacja tego programu tak, by działał dobrze na tekstach anglojęzycznych, czy też na tekstach polskojęzycznych w kodowaniu Windows-1250, czy ISO-8859-2. Znacznie trudniejsze (i nie jest to obowiązkowe, zob. akapit poniżej) może okazać się zaimplementowanie algorytmu tak, by działał prawidłowo na tekstach kodowanych w UTF-8 (domyślnym w Linuxie). Wtedy można skorzystać z funkcji C działających na rozszerzonym zestawie znaków wykorzystać funkcje C iconv_open, iconv, iconv_close.
Na szczęście - jeśli nie chcemy wgłębiać się w tajniki obsługi UTF-8 - możemy ominąć tę trudność. Dowolny tekst w pliku tekst1.txt w kodowaniu XXX możemy przekodować do pliku tekst2.txt (już w kodowaniu YYY) zaklęciem iconv -f XXX -t YYY tekst1.txt > tekst2.txt, na przykład
iconv -f UTF-8 -t ISO-8859-2 litwa.txt > brzytwa.txt
spowoduje, że w pliku brzytwa.txt znajdzie się zawartość pliku litwa.txt, ale już w kodowaniu ISO-8859-2 (pod warunkiem, oczywiście, że litwa.txt faktycznie była w kodowaniu UTF-8).
Zatem sensowna sekwencja poleceń naszego programu w przypadku, gdy indeksowany plik litwa.txt jest w kodowaniu UTF-8, mogłaby wyglądać następująco:
iconv -f UTF-8 -t ISO-8859-2 litwa.txt > brzytwa.txt program brzytwa.txt > sitwa.txt iconv -f ISO-8859-2 -t UTF-8 sitwa.txt > indeks.txt
MAXLEN) z napisem zawierającym (być może poprawne) wyrażenie arytmetyczne, np.
3.14+5*(17.123/(-2)) funkcja ma obliczać poprawną wartość tego wyrażenia lub sygnalizować błąd gdy wyrażenie jest błędne, np. wtedy, gdy jest w nim niesparowany nawias: 3.14+5*(<17.123/(-2)). Oczywiście, mnożenie i dzielenie muszą mieć większy priorytet od dodawania i odejmowania, zatem 3.14+5*17 to to samo, co 3.14+(5*17). To zadanie jest tylko pozornie łatwe. Ale na pewno jest do zrobienia!