Informacje
dla uczestników wypraw wielodniowych ojców z dziećmi
Przygotowanie
Niniejsza strona internetowa jest jedynie planem wycieczek górskich. Jej autor sam wybiera się w góry z własnymi dziećmi i zaprasza znajomych ojców ze swoimi dziećmi, nie oferuje natomiast żadnych usług turystycznych poza informacją. Dojazd i noclegi należy zarezerwować samodzielnie. Radzę najpierw zapewnić sobie komplet noclegów, a potem kupować bilet na dojazd. Rezerwacji miejsc w schroniskach radzę dokonać z co najmniej miesięcznym wyprzedzeniem, a na weekendy z jeszcze dłuższym.
Rezerwując miejsce dla dzieci oraz dojazd warto zapytać o zniżki i akceptację Karty Dużej Rodziny. W schroniskach większe pokoje są tańsze, więc dobrym rozwiązaniem jest wspólny nocleg większej grupy (np. dwóch rodzin) w pokoju wieloosobowym. Zdecydowanie lepiej zabrać śpiwory. Wprawdzie niektóre schroniska oferują pościel, ale odradzam korzystanie z tej możliwości.
Uczestnicy
Plan przeznaczony jest dla dzieci co najmniej 7-letnich, także regulamin GOT wymaga ukończenia 7. roku życia. Do wielodniowych wypraw górskich trzeba mieć dobrą kondycję i wytrwałość - prawie cały dzień spędzamy w górach i każdy niesie plecak. Najlepiej wcześniej ocenić swoje siły (i chęci) podczas wycieczek jednodniowych bez plecaka.
Plany zmieniamy jedynie w przypadku dramatycznego załamania pogody (ale nie lekkiego deszczu). Planuję wycieczki nie dłuższe niż 4-5 godz. dziennie. W przypadku dłuższych wycieczek (czas przekracza 4,5 godz.) po drodze zawsze jest jakaś miejscowość pozwalająca na dłuższy wypoczynek i zakupy. Podany czas przejścia to zawsze jedynie czysty czas marszu i w praktyce trzeba do niego doliczyć połowę.
Ekwipunek
Wszyscy uczestnicy bez względu na wiek powinni mieć ubranie odpowiednie do wyprawy górskiej, zwłaszcza mocne nieprzemakalne buty (do trekkingu). Trzeba też mieć koniecznie dodatkowe ciepłe ubranie (w sierpniu temperatura na wysokości może spaść do zera st. C) i dobrą kurtkę przeciwdeszczową. Nie jest potrzebny żaden sprzęt wspinaczkowy. Poza tym zabieramy zwykły ekwipunek turystyczny. W schroniskach najczęściej łazienki są wspólne i nie ma w nich niczego poza wodą, trzeba mieć wszystkie przybory do mycia własne. Pamiętajmy o koniecznych lekach i dokumentach.
Lepiej jednak nie przeciążać bagażu niepotrzebnymi rzeczami - wszystko przecież trzeba samemu wnieść.
Wyżywienie
Można korzystać z wyżywienia w mijanych schroniskach, ale jest ono dość drogie. Za darmo można dostać niemal zawsze wrzącą wodę, więc warto zabrać własną herbatę i cukier oraz produkty wymagające jedynie rozpuszczenia w wodzie (zupki błyskawiczne, kisiel, kaszka). Inne typowe pożywienie turysty górskiego to konserwy (mięsne i rybne) oraz dżemy. Warto mieć do nich własny chleb, zazwyczaj można go też po drodze dokupić. Nie zapomnijmy o kubku (może zastąpić też talerz) oraz podstawowych sztućcach.
Na czas marszu zabieramy niepsujące się słodycze (czekolada, batoniki) i koniecznie wodę.
Plan dnia
W schronisku wstajemy ok. godz. 7, by zjeść śniadanie i wyjść przed godz. 9. Pozwala to na realizację planu dnia grubo przed zmrokiem, nawet w przypadku długich przerw na trasie (np. na przeczekanie godzinnej ulewy).
Idziemy zgodnie z planem nie śpiesząc się. Zachodzimy do mijanych schronisk i innych atrakcyjnych obiektów, przynajmniej raz na godzinę zatrzymujemy się na odpoczynek, jest też czas na podziwianie widoków, zdjęcia itd. Jeśli jest okazja zjedzenia czegoś ciepłego w środku trasy, to korzystamy z tej możliwości, ale zasadniczo nastawiamy się na obiadokolację w miejscu docelowym. Przed snem w schronisku jest czas na gry, zabawy, rozmowy i podobne rozrywki. Spać idziemy ok. godz. 21.
Wyjątkiem od tego schematu są oczywiście dzień pierwszy i ostatni. Pierwszego dnia wyruszamy wczesnym popołudniem (podróżując pociągiem da się dojechać do wyjściowej miejscowości z prawie całej Polski) i trasa jest o wiele krótsza (ok. 2 godz.). Z kolei ostatniego dnia wycieczka kończy się dość wcześnie (przed południem) w miejscu, z którego można wyruszyć w drogę powrotną.
Sprawy graniczne i inne
Jeśli trasa przekracza granicę, jest to wyraźnie zaznaczone w planie dnia. Czechy i Słowacja należą do UE i do strefy Schengen, w związku z tym przekraczanie granicy odbywa się bez jakichkolwiek formalności. Za granicą, jak i w strefie przygranicznej (a prawie całe polskie góry są przy granicy) trzeba mieć dowód tożsamości. W Czechach obowiązują korony czeskie (CZK), a na Słowacji euro. W obu krajach ceny są nieco wyższe niż u nas. Lepiej wcześniej zaopatrzyć się w gotówkę w odpowiedniej walucie. Za granicą warto mieć kartę EKUZ (do wyrobienia od ręki w oddziałach NFZ).
Podczas wypraw przestrzegamy obowiązujących przepisów o ochronie środowiska, zwłaszcza związanych z ustanowieniem parków narodowych. Na ich terenie nie wolno m.in. schodzić ze szlaku, zbierać jagód itp.