Klasy

To typy, które zawierają dwa rodzaje składników: pola (zmienne) oraz metody (funkcje). Deklaracja klasy jest następująca:

class nazwa_klasy {
   lista_pól_i_metod
};

1. deklaracje pól - takie same jak deklaracje zmiennych, z tą róznicą, że nie można ich inicjalizować (podawać początkowych wartości)
2. deklaracje metod - takie same jak deklaracje funkcji. Dozwolone jest również umieszczanie całych definicji metod (jest to zalecane tylko w przypadku bardzo prostych funkcji). Jeśli definicja metody nie znajduje się w ciele klasy, powinna się znajdować później.
3. modyfikatory dostępu - są to słowa public:, protected: i private:, które powodują, że następujące po nich składniki są dostępne wszędzie (public:), tylko w klasach pochodnych (protected:) albo tylko w obrębie danej klasy (private:).

Uwaga: Jedyna różnica pomiędzy klasami a strukturami polega na tym, że składniki klas domyślnie są prywatne, a składniki struktur publiczne.

Przykład:

class A {
public:
   int a;
   void f();
private:
   int b;
   int g(int x);
};
void A::f() { ... }
int A::g(int x) { ... }

Konstruktory i destruktory

Każda klasa może zawierać jeden lub więcej konstruktorów. Konstruktor jest funkcją wywoływaną automatycznie podczas tworzenia nowego obiektu. Zazwyczaj jest on używany do ustawienia początkowych wartości pól obiektu. Nazwa konstruktora jest taka sama jak nazwa klasy i nie zwraca on żadnej wartości (nie należy też żadnej zwracanej wartości deklarować). Oto przykład definicji klasy zawierającej konstruktory:

class A {
public:
   A();
   A(int n);
   A(char* s, bool b);
...
};
A::A() { ... }
A::A(int n) { ... }
A::A(char* s, bool b) { ... }

A a(7);

A* w = new A("Anna", true);

Uwagi:

• Jeśli istnieje wiele konstruktorów, muszą się one różnić listami argumentów.
• Utworzenie tablicy typu A powiedzie się tylko gdy istnieje konstruktor bez argumentów (chyba że podamy wartości wszystkich jej elementów)
• Konstruktor może być prywatny - nie da się go wówczas wywołać spoza klasy
• Konstruktor kopiujący dla klasy A to konstruktor o argumencie typu const A&. Jest on automatycznie wykorzystywany do tworzenia kopii obiektu - podczas wykonywania przypisań i przekazywania argumentów funkcji. Jeśli go nie zdefiniujemy, zostanie on stworzony automatycznie.
• Konstruktor może zawierać listę inicjującą, w której podajemy początkowe wartości poszczególnych pól. Składnia konstruktora z taką listą jest następująca:

  A(parametry):
     zmienna_1(wartość_1),
     zmienna_2(wartość_2),
     ...
     zmienna_n(wartość_n) {
  ...
  }
  

Destruktor jest metodą wywoływaną automatycznie w trakcie kasowania obiektu. Zazwyczaj jest on używany do zwalniania pamięci zarezerwowanej przez obiekt. Destruktor dla klasy A ma nazwę ~A i podobnie jak konstruktory nie zwraca żadnej wartości.