Wprowadzenie

Plamy na słońcu od wieków interesowały astronomów. Pierwsze zapisy dotyczące plam na słońcu pochodzą z Chin, ze 165 roku przed naszą erą. Galileusz wykonał pierwsze szczegółowe rysunki plam na słońcu w 1610 roku, używając skonstruowanego przez siebie teleskopu. Wraz z postępem technicznym i nadejściem coraz lepszych urządzeń pomiarowych i obserwacyjnych wzrastała wiedza o plamach na słońcu i ich związkach z innymi zjawiskami słonecznymi.

Obecnie wiemy, że plamy nie pojawiają się losowo, lecz są rozmieszczone w określonym paśmie. Plamy mają swój własny cykl życia. Pojawiają się i znikają rosną i kurczą się, tworzą grupy i układy oraz przesuwają się po powierzchni Słońca w trakcie swego istnienia.

Obserwacja, analiza i klasyfikacja plam słonecznych stanowi ważny element w rozszerzaniu naszej wiedzy o Słońcu, pogodzie słonecznej i jej wpływie na Ziemię. Pewne grupy plam są skojarzone z erupcja mi na Słońcu, które są stale monitorowane przez liczne obserwatoria. W tych obserwatoriach archiwizuje się zdjęcia powierzchni Słońca, oznacza występowanie plam i próbuje przewidzieć na tej podstawie wystąpienia erupcji. Przykładem może tu być erupcja X17.2 z 23 października br. wywołana przez duże skupisko plam.

Więcej informacji o Słońcu i plamach można znaleźć pod adresami WWW podanymi na końcu (patrz [1]).