Uruchamianie programów

Przykładowe programy (zawartość może się zmieniać w trakcie kolejnych zajęć):

• katalog,
• archiwum.

DOM – Document Object Model

DOM jest to:

• model dokumentu XML (a także HTML); dokument jest drzewem zbudowanym z węzłów: dokumentu (korzeń), elementów, tekstu, instrukcji przetwarzania, komentarzy, sekcji CDATA, encji i referencji do nich; atrybuty też są węzłami, ale nie są dziećmi elementów;
• interfejs programistyczny; DOM definiuje klasy węzłów i metody, za pomocą których można wędrować po strukturze drzewa, odczytywać zawartość węzłów, modyfikować strukturę i wartości.

Charakterystyczne dla DOM są następujące rzeczy:

• parser DOM tworzy w pamięci komputera drzewo całego dokumentu,
• typy i interfejsy używane w DOM są określone generycznie, te same klasy i metody są używane dla wszystkich dokumentów XML,
• jest dość duży narzut pamięciowy na strukturę DOM w stosunku do rozmiaru samego dokumentu, kod programów używających DOM jest rozwlekły (to koszt generycznego interfejsu).

Parsowanie dokumentu i odczyt danych

Program z przykładu do dostępu do węzłów używa tylko interfejsu Node, jak widać wystarcza to do odczytania całej zawartości dokumentu.

Można także korzystać z bardziej specyficznych interfejsów jak Document, Element czy Text. Wówczas mamy do dyspozycji więcej specyficznych metod, jak np. getDocumentElement czy getElementsByTagName, co może być wygodniejsze.

Obsługa przestrzeni nazw

Na dokument XML można patrzeć uwzględniając lub nie przestrzenie nazw. Standard DOM (od poziomu 2) posiada wsparcie dla przestrzeni nazw. Między innymi metody, w których wymagane jest podanie nazwy, występują w dwóch wersjach (z końcówką NS i bez niej).

Jeśli chcemy pracować na dokumencie nie uwzględniając przestrzeni nazw, powinniśmy:

• w fabryce ustawić setNamespaceAware(false) (tak na wszelki wypadek, to jest domyślna wartość),
• budować drzewo parserem uzyskanym z takiej fabryki,
• używać metod w wersji bez końcówki NS,
• nie używać metod takich jak getNamespaceURI.

Jeśli chcemy pracować na dokumencie uwzględniając przestrzenie nazw, powinniśmy:

• w fabryce ustawić setNamespaceAware(true),
• budować drzewo parserem uzyskanym z takiej fabryki,
• używać metod w wersji z końcówką NS,
• identyfikować węzły na podstawie par: URI i lokalnej części nazwy.

Nie należy mieszać używania metod z obsługą przestrzeni nazw i bez niej przy dostępie do tego samego drzewa DOM.

Serializacja dokumentu

Nie trzeba ręcznie wypisywać dokumentów, które są w postaci drzewa DOM. DOM Level 3 zawiera standard Load and Save, który określa interfejs do parsowania i zapisywania dokumentów DOM. Można z niego korzystać w Javie >= 5.0.

Modyfikacja danych

Do modyfikacji drzewa służą metody setNodeValue, removeChild itp.

Aby dodać nowy węzeł do dokumentu należy:

1. stworzyć nowy węzeł jedną z metod create... dokumentu (np. createElement),
2. dodać węzeł do dokumentu wywołując metodę appendChild lub insertBefore nadwęzła.

Tworzenie dokumentu od zera

Nie zawsze dokument chcemy odczytać. Czasami możemy chcieć utworzyć drzewo DOM od zera. Służy do tego klasa DOMImplementation, którą można uzyskać z DocumentBuilder albo za pomocą klas pakietu org.w3c.dom.bootstrap.

Walidacja

Najprościej walidować dokument względem jego DTD podczas parsowania.

Walidacja względem XML Schema wymaga niewielkich dodatkowych zabiegów, ale jest też zdefiniowana bardziej ogólnie - można walidować istniejące drzewo DOM.